Simon Haje, fortepian

Pasewalk | Historisches U

Niedziela | 29.09.2024 | 17:00

Program:

Ravel: Valses nobles et sentimentales

Ligeti: L’escalier du diable

Beethoven: Sonata Es-dur op. 81 „Les Adieu”

Przerwa

Mozart: Adagio h-moll

Ligeti: Automne a Varsovie

Chopin: Sonata nr 3 h-moll op. 58

Simon Haje (ur. 2005 r.) to młody, odnoszący sukcesy niemiecki pianista z bogatym dorobkiem koncertowym i laureat głównych nagród na międzynarodowych konkursach, ostatnio w Enschede, Neuchatel i Aarhus.

Lekcje gry na fortepianie rozpoczął w wieku sześciu lat. W wieku dziewięciu lat został młodszym studentem Instytutu Juliusa Sterna na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie w klasie Stefana Lietza, a później profesora Markusa Groha. Był również młodszym studentem „young academy Rostock”, międzynarodowego centrum dla wybitnie uzdolnionych muzycznie u profesora Bernda Zacka. Uczestniczył w kursach mistrzowskich m.in. u profesorów Eldara Nebolsina, Klausa Hellwiga, Jacquesa Rouviera i Jana Jiraceka von Arnim. W październiku 2023 r. rozpoczął studia licencjackie w klasie fortepianu prof. Markusa Groha na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie.

Simon Haje od siódmego roku życia zdobywał tylko pierwsze nagrody na konkursach muzycznych „Jugend musiziert” w kategoriach fortepian solo, zespół, akompaniament, organy i śpiew, a ostatnio w 2021 r. na krajowym konkursie w kategorii zespół. Otrzymał również liczne nagrody specjalne, w tym za „Interpretację muzyki współczesnej”, „Nagrodę specjalną Kulturradio” od „Rundfunk Berlin Brandenburg” oraz nagrodę specjalną Fundacji Hindemitha na festiwalu nagród specjalnych WESPE w Lubece.

Zdobył pierwsze nagrody i nagrody specjalne na międzynarodowych konkursach pianistycznych, w tym

 ° 2018 na Klavierpodium w Monachium (główna nagroda “Marmortaste” dla młodego talentu pianistycznego roku i kilka nagród specjalnych)

 ° 2019 na Konkursie Schumanna w Düsseldorfie (1. nagroda)

 ° 2019 na Konkursie Pianistycznym Steinwaya (1. nagroda i nagroda publiczności)

 ° 2022 na Konkursie Pianistycznym w Enschede (1. nagroda i nagroda prasowa)

 ° 2023 na Concours International Piano Neuchatel Val de Travers (1. nagroda, nagroda koncertowa, nagroda publiczności)

 ° 2023 na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Aarhus / Dania.  (1. nagroda, nagroda Emcy)

 ° 2023 na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Kronbergu (1. nagroda)

 ° 2023 na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Orbetello (1. nagroda)

Simon odnosi również sukcesy jako muzyk kameralny w różnych formacjach oraz jako akompaniator pieśni. Zdobył kilka nagród ze swoimi partnerami grającymi na skrzypcach, w tym nagrody Herrmann J. Abs Prize 2021 i WDR3 Classical Music Prize.

Simon Haje koncertuje publicznie od najmłodszych lat. Jako pianista występował z solowymi recitalami fortepianowymi moderowanymi w języku niemieckim i angielskim w Niemczech i za granicą, m.in. w Zamku Kartzow, Alte Druckerei Hamburg, Palais Lichtenau Poczdam, teatrze Mein Schiff 3, Hune Kirke (Vendsyssel Festival Denmark) i Pianosalon Christophori.

Simon zadebiutował na scenie orkiestrowej w wieku 12 lat jako solista podczas koncertu klawesynowego d-moll Bacha w Teatrze Pałacowym w Rheinsbergu oraz w głównej sali koncertowej Berlińskiego Uniwersytetu Sztuk Pięknych. W wieku 14 lat wykonał utwór koncertowy f-moll Webera z Orkiestrą Symfoniczną w Düsseldorfie. W 2020 roku zadebiutował w Wielkiej Sali Konzerthaus am Gendarmenmarkt w Berlinie z koncertem fortepianowym nr 3 Beethovena. W 2022 roku był solistą w Sali Kameralnej Filharmonii Berlińskiej wykonując I Koncert fortepianowy Mendelssohna. W 2022 i 2023 roku wykonał II Koncert fortepianowy Rachmaninowa i I Koncert fortepianowy Chopina z Orkiestrą Filharmonii w Neubrandenburgu. Podczas kilkudniowej trasy koncertowej zagrał partię fortepianu podczas potrójnego koncertu Beethovena z Orkiestrą Filharmonii Łużyckiej w ramach Śląskiego Festiwalu Muzycznego. W listopadzie 2023 r. wykonał arię Mozarta „Ch’io mi scordi de te?” ze śpiewaczką Kathariną Ruckgaber z udziałem Bawarskiej Orkiestry Kameralnej w Filharmonii Berlińskiej.

Do tej pory trzykrotnie zasiadał w jury państwowego konkursu Jugend musiziert.  Jako członek rady doradczej ds. młodzieży wspierał kierownictwo Instytutu Juliusa Sterna Uniwersytetu Sztuk Pięknych w Berlinie. W 2021 r. wziął udział jako przedstawiciel młodzieży w transmitowanej online i w telewizji dyskusji panelowej zorganizowanej przez Państwową Radę Muzyczną na temat „Radio kulturalne jako medium publiczne”. Podczas wydarzenia HMT Rostock w maju 2022 r. „Co reprezentuje dzieło, a co wykonawca” wykonał etiudę Ligetiego „L’escalier du diable” i omówił ją z pianistą Kitem Armstrongiem w publicznym dyskursie. Kolejne wydarzenie odbyło się w 2023 roku na temat „Preludiów organowych Bacha”. Simon Haje angażuje się na różne sposoby w edukację muzyczną młodych ludzi (na przykład poprzez wizyty w gimnazjach, otwarcie Beethoven Lounge w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Berlinie z prezenterem stacji telewizyjnej KIKA oraz koncerty dla dzieci z Andreasem Peerem Kählerem).

Simon Haje jest stypendystą „YEHUDI MENUHIN Live Music Now Berlin e.V.”, niemieckiej Fundacji Musikleben, Musica Mundi Belgia, Daniel Hope Academy, Akademii Muzycznej w Liechtensteinie i Fundacji Stypendialnej im. Richarda Wagnera

Już od najmłodszych lat Simon Haje angażował się w projekty społeczne. Od piątego roku życia był oficjalnym wolontariuszem Caritas, występując w domach spokojnej starości jako wokalista, a później jako pianista. Obecnie jako student kontynuuje swoją działalność społeczną, będąc częścią projektu „YEHUDI MENUHIN Live Music Now Berlin e.V.”.

Simon Haje został uhonorowany tytułem Młodego Artysty Steinwaya w 2022 roku dzięki swoim osiągnięciom.

W 2024 roku wystąpi w Niemczech, Szwajcarii, Danii i Holandii. Koncerty fortepianowe w Aarhus i Berlinie (Konzerthausorchester pod dyrekcją Christopha Eschenbacha) zaplanowano na marzec 2025 roku.

Ildikó Szabó, wiolonczela

Frank-Immo Zichner, fortepian

Pasewalk | Historisches U

Sobota | 27.10.2024 | 17:00

Program:

Beethoven: Wariacje na temat „W mężczyźnie, który czuje miłość”

Brahms: Sonata F-dur op.99

Przerwa

Prokofiew: Sonata C-dur op.119

János Starker dostrzegł wyjątkowy talent swojej rodaczki z potencjałem na światową karierę już w 2007 roku. Ildikó Szabó potwierdziła jego słowa: Węgierka zdobyła nagrody na 16 konkursach w całej Europie, w tym na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym Pablo Casalsa w 2014 roku, gdzie sama zdobyła osiem nagród.

„Udowadnia, że jest prawdziwą artystką, która czerpie radość z występów i daje z siebie wszystko przed publicznością” – mówi Iván Fischer, który kilkakrotnie angażował Ildikó Szabó jako solistkę do swojej Budapest Festival Orchestra. Artystka występowała również z Concerto Budapest, Węgierską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Filharmonii w Magdeburgu, Hamburską Orkiestrą Symfoniczną i Europejską Orkiestrą Kameralną.

Ildikó jest potomkinią słynnej węgierskiej rodziny muzyków. Od jedenastego roku życia studiowała u László Mező w Akademii Liszta w Budapeszcie i uczestniczyła w kursach mistrzowskich u Jánosa Starkera, a następnie przeniosła się do Berlina, aby w 2011 roku studiować u Jensa Petera Maintza. Od 2018 roku kontynuowała naukę w Weimarze u Wolfganga Emanuela Schmidta. „Jej technika jest nienaganna, brzmienie ciepłe i plastyczne, a artystka czuje się swobodnie we wszystkich stylach muzycznych, od baroku po muzykę współczesną. Jej interpretacje są jednocześnie inteligentne i pełne ciepła”. Ukończyła studia w Kronberg Academy w lipcu 2023 r. w ramach programu Professional Studies.

Występowała m.in. na Rheingau Festival, Schleswig-Holstein Music Festival, OCM Prussia Cove, BBC at Hay, Verbier Festival, Piatigorsky Cello Festival, IBF Gran Canaria i Krzyżowa Music. Ildikó występowała w salach koncertowych o międzynarodowej renomie, w tym w Teatrze Maryjskim, Elbphilharmonie, Concertgebouw Amsterdam, Walt Disney Hall, Akademii Liszta i Pałacu Sztuki w Budapeszcie. Regularnie występowała w Fondation Louis Vuitton jako laureatka „Classe d’Excellence” Gautiera Capucona. Występowała pod batutą takich dyrygentów jak Iván Fischer, Michael Sanderling, Luciano di Martino, Zsolt Hamar i Leo McFall. Ildikó realizowała projekty muzyki kameralnej m.in. z wirtuozami Arnoldem Steinhardtem, Ferencem Radosem, Kirillem Gersteinem, Tabeą Zimmermann i Matthiasem Schornem.

Artystka szczególnie fascynuje się repertuarem węgiersko-transylwańskim – utrzymuje osobiste kontakty z György Kurtágiem i Péterem Eötvösem. Znajduje to odzwierciedlenie w jej dyskografii: solowy album „Heritage” (2020) – nominowany do Nagrody Niemieckich Krytyków Płytowych – zawiera światowe premiery utworów György Kurtága i Csaby Szabó. Jej mentor, Alfred Brendel, opisał to nagranie jako: „Istotne interpretacje bardzo wyjątkowej młodej wiolonczelistki”. Kolejny projekt nagraniowy powstał według jego sugestii: komplet utworów na wiolonczelę i fortepian Beethovena został wydany w maju 2023 roku z pianistą i wieloletnim partnerem kameralistyki Istvánem Lajkó i został nominowany do nagrody ICMA Awards 2024. Od października 2023 r. jest wykładowczynią muzyki kameralnej na Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze, a także wykładowczynią wiolonczeli w Instytucie Juliusa Sterna na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie. Jest aktywnie zaangażowana w projekty edukacyjne i mediacyjne, takie jak koncerty szkolne TONALi i program Community Music realizowany w Konzerthaus Dortmund. Ildikó współpracuje z Larsen Strings.

Frank-Immo Zichner jest pianistą o niezwykle szerokim repertuarze. Jego zainteresowania artystyczne nie ograniczają się do najważniejszych dzieł literatury solowej i kameralnej. Wiele z jego programów płytowych i koncertowych zawiera utwory często niesłusznie zapomnianych kompozytorów. Frank-Immo Zichner został uhonorowany Nagrodą Niemieckich Krytyków Płytowych, Supersonic Award i Diapason Découverte za niektóre ze swoich licznych nagrań CD. Zichner publikował w Naxos, RCA, Capriccio, cpo, Kairos, Melodia Russian Disc, EDA i własnym wydawnictwie Edition Refugium.

Jako pianista i kameralista koncertował w ponad 40 krajach w Europie, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryce Środkowej i Południowej, Japonii oraz na festiwalach takich jak Schleswig-Holstein Music Festival, Berliner Festwochen, Biennale Berlin, Bad Kissinger Musiksommer, Moskiewska Jesień, Sligo Festival/Irlandia i Westfalen Classics Festival. Jako solista występował z Deutsches Symphonie-Orchester Berlin (DSO), Konzerthausorchester Berlin, Rundfunk-Sinfonie Orchester Berlin (RSB), Staatskapelle Schwerin, pod dyrekcją Marka Janowskiego, Michaila Jurowskiego, Michaela Sanderlinga i innych.

Frank-Immo Zichner jest członkiem-założycielem Aperto Piano Quartet, który zrealizował pół tuzina utworów na zamówienie.

Zichner kształcił się w klasie mistrzowskiej prof. Dietera Zechlina (Wyższa Szkoła Muzyczna im. Hannsa Eislera w Berlinie). Jego mecenasami byli Menahem Pressler, Jakob Lateiner i György Kurtag.

W 2004 roku był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Muzycznym w Bloomington (USA), zastępując Menahema Presslera.

Od 2011 roku Frank-Immo Zichner wykłada na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie, gdzie założył Centrum Muzyki Kameralnej.  Prowadził kursy mistrzowskie w Niemczech i za granicą oraz zasiadał w jury międzynarodowych konkursów.

Frank-Immo Zichner jest profesorem wizytującym specjalizującym się w muzyce kameralnej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie od 2019 roku.

Kira Elisabeth Koch, skrzypce

Roman Spirin, skrzypce

Laila Honda, altówka

Lennard Noah Voigt, wiolonczela

Pasewalk | Historisches U

Sobota | 23.11.2024 | 17:00

Program:

Berwald: Kwartet nr 3 Es-dur

Szostakowicz: VII Kwartet smyczkowy fis-moll op. 108

Przerwa

Dvořák: Kwartet F-dur op. 96 („Kwartet amerykański”)

Kwartet Piaschowa został założony w 2022 roku w Liceum Muzycznym C.P.E. Bacha przy Instytucie Juliusa Sterna Uniwersytetu Sztuk Pięknych w Berlinie i jest kierowany przez wykładowcę Petera Rainera. Kwartet, w skład którego wchodzą Kira Elisabeth Koch (2010), Roman Spirin (2009) – skrzypce, Laila Honda (2012), altówka i Lennard Noah Voigt (2009) wiolonczela, zdobył Pierwszą Nagrodę Federalną z najwyższą punktacją oraz wysoko cenioną Nagrodę Eduarda Söringa Niemieckiej Fundacji Życia Muzycznego za niezwykle udany udział w konkursie Jugend musiziert 2023. Ponadto kwartet otrzymał niemiecką Nagrodę Specjalną Steinway&Sons Jury Młodzieżowego.

W lipcu 2023 r. muzycy wzięli udział w wymianie z Philadelphia Girls Choir i wystąpili z równie utytułowanym chórem ze Stanów Zjednoczonych.

W październiku 2023 r. zespół zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Dussmanna i wystąpił w Filharmonii Berlińskiej z okazji 70. rocznicy powstania Niemieckiej Rady Muzycznej.

W lutym wystąpili w renomowanej serii „Lunchkonzerte” w Filharmonii Berlińskiej. Wszyscy członkowie są stypendystami Niemieckiej Fundacji Musikleben.

Pasewalk | Historisches U
Sobota | 14.12.2024 | 15:00 Uhr ! ! !

Baśnie Grimmów w kameralnej oprawie muzycznej to obietnica najlepszej rozrywki dla małych i dużych melomanów. Podczas gdy muzyczny wątek „Jasia i Małgosi” z opery Humperdincka jest dobrze znany, „Muzykanci z Bremy” to zupełnie nowa aranżacja, która nadaje się również jako krótkie wprowadzenie do gry na instrumentach.

Fagot = osioł; róg = pies; klarnet = kot; obój = kogucik

„Muzykanci z Bremy”

Tekst / Muzyka: Harald Lorscheider 

Przerwa

„JAŚ I MAŁGOSIA”

Muzyka: Helen Mills według opery Engelberta Humperdincka o tym samym tytule

Tekst: Alexander Mildner/Klara Ring na podstawie baśni braci Grimm o tym samym tytule oraz tekstów piosenek z opery

Wykonawcy:

Kwintet dęty Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu

Ev Pielucha-Freiwald, flet

Han Wang, obój

Katharina Meier, klarnet

Lazar Pajic, waltornia

Frank Bachmeier, fagot

Kayoko Adler-Tasaki, perkusja

Alexander Mildner, spiker / śpiew

Ev Pielucha-Freiwald, flet

… urodziła się w Rostocku. Początkowo studiowała na Akademii Muzyki i Teatru u E. M. Leonhardta i Eberhardta Grünenthala. Ev Pielucha-Freiwald kontynuowała studia przez rok w Norweskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Oslo, gdzie uczęszczała do klasy Pera Oiena. Po pomyślnym zdaniu egzaminu koncertowego, w 2005 r. otrzymała swój pierwszy angaż w Landesbühnen Sachsen / Radebeul. Od 2009 roku jest zastępcą głównego flecisty Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu. Występowała jako solistka w Meklemburgii-Pomorzu Przednim z Polską Filharmonią Kameralną i Filharmonią Północnoniemiecką w Rostocku. Można ją również usłyszeć na koncertach muzyki kameralnej w całych Niemczech z trio „Die Klangstifter” (flet, fagot, harfa) i duetem „InBetween” (flet, harfa).

Han Wang, obój

… urodził się w Herbin (Chiny). Pierwsze lekcje gry na oboju pobierał w Centralnym Konserwatorium Muzycznym w Pekinie u profesora Jin Jingchun. Po ukończeniu szkoły średniej Han Wang przyjechał do Niemiec i rozpoczął studia u profesora Armina Aussema na Wyższej Szkole Muzycznej w Saar. Ukończył studia magisterskie i egzamin koncertowy na Wyższej Szkole im. Roberta Schumanna w Düsseldorfie pod kierunkiem profesora Kaia Frömbgena. Podczas studiów Han Wang był stażystą Orkiestry Filharmonii w Dortmundzie oraz członkiem akademii Mahler Chamber Orchestra i Andechs Orff Academy Bawarskiego Radia. Han Wang jest stypendystą Towarzystwa im. Richarda Wagnera, DAAD oraz zdobywcą nagród w kilku konkursach. W latach 2014/15 wystąpił gościnnie jako solista oboju w Teatrze Państwowym w Brunszwiku, a następnie przez dwa lata wykładał obój na Wyższej Szkole Muzycznej w Düsseldorfie. Od 2016 roku jest stałym członkiem Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu na stanowisku drugiego oboisty, gra również na rożku angielskim.

Katharina Meier, klarnet

… urodziła się w Salzgitter-Bad w Dolnej Saksonii. Pierwsze lekcje gry na klarnecie otrzymała w wieku 9 lat od Hannsa-Wilhelma Goetzke w Miejskiej Szkole Muzycznej w Brunszwiku. Zdobyła kilka krajowych nagród w konkursie „Jugend musiziert”. Otrzymała pierwszą nagrodę w kategorii solistów oraz nagrodę „Avantgarde” miasta Erlangen. Klarnecistka ukończyła z wyróżnieniem studia pod kierunkiem prof. Wolfganga Meyera, dr. Otto Kronthalera i Rainera Müllera-van Recuma na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Karlsruhe. Katharina Meier odbyła staż w Orkiestrze Symfonicznej SWR Baden-Baden/Freiburg i zdobywała kolejne doświadczenia orkiestrowe w renomowanych orkiestrach, takich jak Orkiestra Radiowa Kraju Saary i Orkiestra Kameralna Wirtembergii Heilbronn. Jest laureatką stypendium Fundacji Stypendialnej im. Richarda Wagnera oraz Funduszu Kulturalnego Badenii. Od 2003 roku zastępuje głównego klarnecistę w Orkiestrze Filharmonii w Neubrandenburgu. W 2018 roku przejęła nadzór nad sekcją dętą drewnianą Państwowej Orkiestry Młodzieżowej Meklemburgii-Pomorza Przedniego.

Lazar Pajic, waltornia

… urodził się w Belgradzie (Serbia). Po ukończeniu liceum muzycznego przyjechał do Niemiec i obecnie kontynuuje studia licencjackie i magisterskie u profesora Ab Kostera w Hamburgu. Lazar Pajić występował jako solista m.in. z Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej i Solist Brass Quintet. Jest laureatem licznych konkursów. Od 2017 roku jest zastępcą głównego waltornisty Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu. Oprócz gry na waltorni poświęca się również komponowaniu.

Frank Bachmeier, fagot

Urodzony w Halle, Frank Bachmeier studiował u profesora Eckarta Hübnera na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie. Fagocista zdobył kilka nagród na różnych konkursach. Występował jako solista z LJO Schleswig-Holstein, z Filharmonią w Halle oraz na festiwalu muzycznym „Crescendo” w Berlinie. Frank Bachmeier dołączył do Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu jako zastępca głównego fagocisty w 2005 roku, po zakończeniu studiów w Orkiestrze Symfonicznej SWR i Orkiestrze Gewandhaus w Lipsku, a także po zakończeniu stałej współpracy z Orquestra National do Porto i Operą w Halle. Ponadto regularnie koncertuje z różnymi zespołami muzyki kameralnej w północnych Niemczech.

Kayoko Adler-Tasaki, perkusja

… urodziła się w Saitma (Japonia). Ukończyła studia perkusyjne w Tokio i Fryburgu. Od 2006 roku jest główną perkusistką Orkiestry Filharmonii w Neubrandenburgu.

Alexander Mildner, spiker / śpiew

… dorastał w Lippe w Nadrenii Północnej-Westfalii. Studiował aktorstwo, śpiew, taniec i edukację muzyczną na Wyższej Szkole Muzyki i Teatru im. Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego w Lipsku. Swoje doświadczenie sceniczne zdobywał m.in. w Schauspielhaus Leipzig, Opernhaus Chemnitz, Staatsoperette Dresden, Neuköllner Oper Berlin oraz teatrach w Plauen/Zwickau, Gerze i Kolonii. Podczas wieloletniej pracy w Theater und Orchester GmbH Neubrandenburg / Neustrelitz występował we wszystkich gatunkach musicali, dramatów i teatrów muzycznych. Wielokrotnie komponował również muzykę sceniczną i pełnił funkcję dyrektora muzycznego. Alexander Mildner od kilku lat coraz częściej pojawia się na scenie jako konferansjer i prezenter muzyczny (m.in. w Gewandhaus w Lipsku) oraz pisze i adaptuje utwory muzyczne. Alexander Mildner jest niezależnym artystą mieszkającym w Berlinie.

Johannes Meyerhöfer, fortepian

Pasewalk | Historisches U

Niedziela | 02.02.2025 | 17:00

Transkrypcje Bacha:

Johann Sebastian Bach (1685 – 1750) – August Stradal (1860 – 1930):

Andante (z Sonaty organowej nr 4, BWV 528)

Johann Sebastian Bach – Alexander Siloti (1863 – 1945):

Air (z Suity orkiestrowej nr 3, BWV 1068)

Johann Sebastian Bach – Alexander Siloti:

Preludium h-moll (za BVW 855a)

Johann Sebastian Bach – Myra Hess (1890 – 1965):

Jesus bleibet meine Freude (chorał z kantaty BWV 147)

Ludwig van Beethoven (1770 – 1827):

Sonata fortepianowa D-dur op. 28 („Pastorale”, 1801)

I. Allegro

II. Andante

III. Scherzo. Allegro vivace

IV. Rondo. Allegro ma non troppo

Przerwa

Leopold Godowsky (1870 – 1938):

Passacaglia (1927)

44 wariacje, kadencja i fuga

na pierwszych 8 taktach z “Niedokończonej” Symfonii Schuberta

!Improwizacje według życzeń publiczności!

Johannes Meyerhöfer pracuje jako pianista koncertowy, kompozytor i wykładowca uniwersytecki. Jego zainteresowania muzyczne są bardzo szerokie. Dorastając w Rodalben (Nadrenia-Palatynat), w wieku siedmiu lat otrzymał pierwsze lekcje gry na fortepianie, a później grał także na skrzypcach i altówce. Jako pianista zdobył kilka krajowych nagród w konkursie „Jugend musiziert”.

Studiował grę na fortepianie na Wyższej Szkole Muzyki i Tańca w Kolonii u swojego wieloletniego nauczyciela Josefa Antona Scherrera i Gesy Lücker, a także akompaniament do pieśni u Jürgena Glaußa i teorię muzyki/kompozycję u Friedricha Jaeckera. Brał udział w licznych międzynarodowych kursach mistrzowskich i czerpał inspirację m.in. od Jerome’a Rose’a, Niny Lelchuk, Pierre’a-Laurenta Aimarda, Bernda Goetzkego, Jacoba Leuschnera, Paulo Álvaresa i Gabriele Leporattiego. Jako stypendysta Stowarzyszenia im. Richarda Wagnera Solingen/Bergisch Land otrzymał zaproszenie na festiwal w Bayreuth i brał udział w interdyscyplinarnych projektach z muzykami i artystami ze wszystkich dyscyplin w ramach stypendiów Kolegium Muzyki i Sztuki w Montepulciano. Ponadto dzięki stypendiom DAAD wziął udział w International Keyboard Festival and Institute w Nowym Jorku. Od 2018 roku koncentruje się coraz bardziej na teorii rezonansu Thomasa Langego, która wywarła trwały wpływ na jego twórczość muzyczną.

Johannes Meyerhöfer regularnie występuje jako solista, kameralista i akompaniator, koncertując w Niemczech, innych krajach europejskich i Chinach. Lubi tworzyć tematyczne programy, które łączą znane z nieznanym i klasyczny repertuar z improwizacją. Współpracował z kompozytorami Dieterem Schnebelem i Friedrichem Jaeckerem. Oprócz repertuaru z różnych epok, w tym rzadko wykonywanych utworów i dzieł kompozytorek, improwizacja jest centralnym punktem jego działalności artystycznej. Jego zakres sięga od spontanicznej improwizacji po tematy zadawane przez publiczność i muzykę eksperymentalną.

Jako kompozytor ma na swoim koncie zamówienia na kompozycje i aranżacje dla Alliage Quintet, który dwukrotnie został uhonorowany nagrodą ECHO Klassik i był zwycięzcą Crossover Composition Award 2015. Oprócz działalności muzycznej jest również aktywnym trenerem rozwoju osobistego i zespołowego oraz może pochwalić się wieloletnim doświadczeniem w tej dziedzinie. Od 2014 roku mieszka w Berlinie, a od 2016 roku wykłada na Uniwersytecie Sztuki.

Anthea Kreston, skrzypce

Jason Duckles, wiolonczela

Frank-Immo Zichner, fortepian

Tria fortepianowe Beethovena i Schuberta

Pasewalk | Historisches U

Niedziela | 09.03.2025 | 17:00

Trio B-Dur op.11 „Gassenhauer-Trio”

Allegro con brio

Adagio

Temat: Pria ch’io l’impegno Allegretto – Var. I-IX

Trio D-Dur op.70.1 „Geister-Trio”

Allegro vivace i con brio

Largo assai ed espressivo

Presto

Przerwa

Schubert (1797-1828)

Trio B-Dur op.99 D.898

Allegro moderato

Andante un poco mosso

Scherzo. Allegro – Trio

Rondo. Allegro vivace

Muzycy wchodzący w skład tria spotkali się w 2018 roku w zamku Libermé w Belgii, aby razem zagrać koncert. Po tym wydarzeniu postanowili kontynuować muzyczną wędrówkę wspólnie.

Anthea Kreston była skrzypaczką w Artemis Quartet i koncertowała na najbardziej prestiżowych scenach świata, takich jak Carnegie Hall w Nowym Jorku, Wigmore Hall w Londynie oraz Concertgebouw w Amsterdamie. Była profesorką na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie, a także prowadziła kursy mistrzowskie w Queen Elizabeth Music Chapel w Brukseli. Obecnie wykłada w Curtis Institute of Music w Filadelfii, gdzie sama również zdobywała wykształcenie muzyczne. Jej nauczycielami byli tak wybitni muzycy jak Ida Kavafian, Shmuel Ashkenasi, Emerson Quartet oraz Isaac Stern.

Jason Duckles, wiolonczelista pochodzący z Vancouver w Kanadzie, jest doświadczonym kameralistą i członkiem-założycielem Amelia Piano Trio, które koncertowało w Stanach Zjednoczonych i za granicą. Jako członek Humboldt String Trio, w którego skład wchodzili również Volker Jacobsen i Anthea Kreston (oboje z Artemis Quartet), został zaproszony do występu podczas tygodnia otwarcia Filharmonii nad Łabą w Hamburgu. Duckles został wyróżniony na Międzynarodowym Konkursie Concert Artists Guild oraz na Konkursie ARD w Monachium. Otrzymał również nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Wydawców za innowacyjny program muzyczny. W ramach Silk Road Project, z udziałem wiolonczelisty Yo-Yo Ma, koncertował od Nowego Jorku po Kazachstan.

Frank-Immo Zichner występował jako pianista i kameralista w ponad 40 krajach, w tym w Europie, Azji Południowo-Wschodniej, Ameryce Środkowej i Południowej oraz Japonii. Jego talent doceniano na wielu renomowanych festiwalach, takich jak Festiwal Muzyczny Szlezwiku-Hilsztyna, Berlińskie Tygodnie Festiwalowe, Biennale Berlin, Lato Muzyczne Bad Kissinger, Moskiewska Jesień, Sligo Festival w Irlandii i Westfalen Classics Festival.

Jako solista współpracował z tak znakomitymi zespołami jak Niemiecka Orkiestra Symfoniczna Berlin (DSO), Orkiestra Filharmoniczna i Radiowa Orkiestra Symfoniczna Berlin (RSB). Za swoje liczne nagrania na płytach CD Frank-Immo Zichner otrzymał prestiżowe wyróżnienia, w tym Nagrodę Niemieckich Krytyków Płytowych, Supersonic Award i Diapason Découverte.

Frank-Immo Zichner jest również założycielem Centrum Muzyki Kameralnej przy Uniwersytecie Sztuk w Berlinie (UdK).

Kaleidoskop2

W dniach 25, 26, 29 i 30 marca 2022 roku Trio Libermé zagrało cztery koncerty w sali Josepha-Joachima na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie. Koncerty zostały nagrane przez studentów kierunku realizacji dźwięku i wydane przez „betont” – studio muzyczne Uniwersytetu Sztuk Pięknych na albumie „Beethoven: Klaviertrios“.

Streaming

➢ do odsłuchania na Spotify, Apple Music, IDAGIO lub YouTube

Wally Hase, flet

Robert Bauerstatter, altówka

Srebra Gelleva, fortepian

Pasewalk | Historisches U

Niedziela | 18.05.2025 | 20:00

Program:

Johann Sebastian Bach

Triosonata G-dur BWV 1039

Johann Joseph Roesler*

Serenada na fortepian, flet i altówkę

*Johann Joseph Roesler

Maitre de Chapelle de S.A.S. le Prince Regnant de Lobkowitz

Carl Philipp Emanuel Bach

Trio D-dur na fortepian, flet i altówkę

Przerwa

Albert Huybrechts

Sonatina na flet i altówkę

Felix Mendelssohn Bartholdy

Trio fortepianowe nr 1 d-moll op. 49

Zafascynowani bogactwem barw dźwięków oraz zachwyceni repertuarem napisanym na niezwykły skład tria – flet, altówka i fortepian – flecistka Wally Hase, pianistka Srebra Gelleva oraz altowiolista Robert Bauerstatter założyli w 2021 roku LOBKOWITZ TRIO WIEN. Nazwa zespołu została zainspirowana utworem „Serenada na Fortepian, Flet i Altówkę“ skomponowanym przez Josepha Röslera, kapelmistrza księcia Lobkowitza w XVIII-wiecznym Wiedniu. W repertuarze tria znajdują się oryginalne kompozycje na to nietypowe zestawienie instrumentów z różnych epok muzycznych, od C.P.E. Bacha po M. Duruflé, a także utwory duetowe i solowe, które wzbogacają programy koncertowe.

Wszyscy trzej muzycy mieszkają w Wiedniu i są związani z dwiema najbardziej prestiżowymi instytucjami muzycznymi miasta: Uniwersytetem Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu oraz Orkiestrą Filharmonii Wiedeńskiej.

Flecistka Wally Hase urodziła się we Fryburgu Bryzgowijskim i studiowała pod kierunkiem profesora Karla Friedricha Messa na Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie, gdzie rozpoczęła naukę w 1986 roku po otrzymaniu stypendium World Youth Orchestra w USA. Kontynuowała studia pod okiem profesorów Jean-Claude’a Gérarda i Aurèle Nicolet.

Jako członkini Orkiestry Festiwalowej w Ludwigsburgu, Wally Hase odbyła tournée po Chinach, Japonii i Ameryce Południowej. W 1989 roku wystąpiła na Festiwalu Sztuki w Nowej Zelandii. W 1990 roku została stypendystką Towarzystwa Richarda Wagnera w Bayreuth. W latach 1990-1993 była członkinią Karlsruhe Ensemble 13 oraz Bach Collegium Stuttgart pod dyrekcją Helmutha Rillinga.

Jeszcze przed ukończeniem studiów, w wieku 22 lat, Wally Hase została główną flecistką Orkiestry Państwowej w Weimarze, którą to funkcję pełniła do 2009 roku. Od 2008 roku regularnie współpracuje z Camerata Salzburg.

Jako flecistka solowa współpracuje z Orkiestrą Państwową w Dreźnie, radiowymi orkiestrami symfonicznymi SWR Freiburg-Baden-Baden, MDR w Lipsku i WDR w Kolonii oraz Cappellą Andrea Barca pod dyrekcją Sir Andrasa Schiffa.

Oprócz koncertów solowych z Cameratą Salzburg, Orkiestrą Filharmonii Drezdeńskiej, Folkwang Chamber Orchestra i Filharmonią im. Roberta Schumanna w Chemnitz, często występuje jako kameralistka – na przykład w duetach z gitarzystą Thomasem Müller-Peringiem, Trio Lobkowitz Wiedeń i Kwartetem Mandelring. Projekty „Music & Lyric“ realizuje wspólnie z prof. dr. Janem Philippem Reemtsmą.

W 2006 roku została uhonorowana Nagrodą Niemieckich Krytyków Płytowych, a w 2007 Nagrodą Leopolda.

W 2000 roku Wally Hase została mianowana profesorem fletu w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze. W latach 2014-2018 pełniła również funkcję profesora gościnnego na Uniwersytecie Muzycznym w Krakowie. Od października 2018 roku jest profesorem fletu na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu. Wally Hase jest artystką wierną firmie Haynes i gra na srebrnym flecie marki Wm. S. Haynes z Bostonu.

Robert Bauerstatter, altówka

Urodził się w Linzu w 1971 roku. Studiował grę na altówce na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu u profesorów Siegfrieda Führlingera i Petera Ochsenhofera.

W latach 1998-2001 był członkiem Dolnoaustriackiej Orkiestry Tonkünstler, po czym dołączył do Orkiestry Opery Wiedeńskiej, gdzie od 2004 roku pełni funkcję głównego altowiolisty w Orkiestrze Filharmonii Wiedeńskiej.

Poza pracą w orkiestrze, Robert Bauerstatter jest zapalonym kameralistą. Gościnnie występował z renomowanymi zespołami kameralnymi, takimi jak Küchl Quartet, Wiener Kammerensembles, oraz prowadzi własne zespoły, takie jak Lissy-Quartett, Klavierquartett Wien, Ignaz Pleyel Quartett oraz Theophil Ensemble. Występował na licznych koncertach oraz w audycjach radiowych i telewizyjnych. Nagrał już 15 płyt CD w różnych składach.

Jako solista wykonał dzieła takich kompozytorów jak Karl Stamitz, F.A. Hoffmeister, Paul Hindemith, Bohuslav Martinů, Max Bruch, Hector Berlioz i Ignaz Pleyel, współpracując z wieloma austriackimi orkiestrami, jak również z orkiestrami Filharmonii w Sofii, Plovdiv, Warnie oraz Orquesta Filarmónica de la UNAM w Meksyku. Jego nagranie koncertu altówkowego Ignaza Pleyela ukazało się na płycie CD w 2015 roku.

Od 2017 roku Robert Bauerstatter jest członkiem Międzynarodowej Letniej Akademii Muzycznej i Festiwalu Kusatsu w Japonii.

Jego altówka to instrument firmy Stephan von Baehr z 2002 roku.

Srebra Gelleva, fortepian

Austriacko-bułgarska pianistka Srebra Gelleva występowała jako solistka i ceniona kameralistka w Europie (m.in. w wiedeńskim Musikverein i Domu Koncertowym, Filharmonii Berlińskiej), Azji (Toppan Hall Tokyo i National Concert Hall Taipei) oraz w Nowym Jorku (Weill Carnegie Hall). Po swoim debiucie jako solistka z orkiestrą w wieku 9 lat, wielokrotnie występowała z orkiestrami Filharmonii w Sofii, Plovdiv i Vidin (Bułgaria), a także z KV Orchester Zürich, Tonkünstler Ensemble Vienna i Orquesta Filarmónica de la UNAM (Meksyk).

Jej zainteresowanie i entuzjazm dla muzyki kameralnej – po raz pierwszy zainspirowany grą z bratem, skrzypkiem Vesselinem Gellevem – przejawił się w utworzeniu Lissy Quartett w 2008 roku oraz w jej intensywnej współpracy z Koll Trio i altowiolistą Robertem Bauerstatterem. Srebra Gelleva występuje również na festiwalach i kursach mistrzowskich z wieloma znanymi muzykami. Jest aktywna jako pianistka i oficjalna akompaniatorka m.in. na konkursie ARD, Niemieckim Konkursie Muzycznym, Letniej Akademii Mozarteum w Salzburgu, Akademii Orkiestry Filharmonii Wiedeńskiej i festiwalu muzyki kameralnej Allegro Vivo.

Studiowała grę na fortepianie koncertowym na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu (dyplom z wyróżnieniem) i ukończyła studia w Szkole Wyższej Trossingen i Juilliard School w Nowym Jorku. Jej nauczycielami byli Julia Girginova, Roland Keller, Viktor Merzhanov i Herbert Stessin. Srebra Gelleva zdobyła nagrody na różnych krajowych i międzynarodowych konkursach, a także Nagrodę Muzyki Kameralnej Akademii Orkiestrowej Festiwalu Muzycznego w Szlezwiku-Holsztynie.

Od 2001 roku jest wykładowczynią na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu. W trakcie swojej kariery zrealizowała liczne nagrania płytowe, transmisje na żywo oraz sesje nagraniowe radiowe i telewizyjne. Jednym z najważniejszych wydarzeń było jej wystąpienie z kwartetem Lissy i chórem Wiedeńskiej Opery Państwowej podczas filmowego przerywnika koncertu noworocznego w 2019 roku.

Barbara Seifert, skrzypce

Jakob Tuchscheerer, altówka

Nassib Ahmadieh, wiolonczela

Johanna Zemck, fortepian

Pasewalk | Historisches U

Niedziela | 13.04.2025 | 17:00

Program:

Felix Mendelssohn-Bartholdy: Kwartet fortepianowy c-moll, Op. 1

Maria Parton-Luft (*1962)

Trzy muzyczne mądrości – z „Proroka” Khalila Gibrana

(2024)

Przerwa

Richard Strauss: Kwartet c-moll, Op. 13

Weimar Piano Quartet to muzycy, których drogi spotkały się w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze. Zespół został założony w 2010 roku. Od tego czasu na koncertach kameralnych zawsze występuje w oryginalnym składzie. Przez te wszystkie lata czwórka muzyków zgłębiła znaczną część literatury kwartetu fortepianowego i wypracowała własne, wyjątkowe brzmienie. Ogromne znaczenie dla zespołu miała światowa premiera Kwartetu Fortepianowego libańskiego kompozytora Houtafa Khourisa w 2016 roku, zarówno publiczność, jak i prasa były zachwycone. „Sposób, w jaki łączą fortepian i smyczki, tworząc harmonijną jedność, przyprawia o gęsią skórkę“, skomentowała gazeta Lausitzer Rundschau. Od tego czasu utwór ten jest częścią repertuaru zespołu.

Muzyków łączy szczególna miłość do muzyki kameralnej i głęboka przyjaźń. Ich pierwsza płyta z utworami Antoniego Dworzaka została wydana w 2024 roku.

Barbara Seifert, studiowała w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze pod kierunkiem Gernota Süßmutha, oraz Wyższej Szkole Muzycznej im. Hannsa Eislera w Berlinie, gdzie u Michaela Mücke, ukończyła również studia podyplomowe na Akademii Orkiestrowej Staatskapelle Berlin pod kierunkiem Lothara Straußa. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich m.in. u Thomasa Zehetmaira i Julii Fischer, zdobywając wiele nagród w konkursie „Jugend musiziert“ oraz otrzymując stypendium „Deutsche Stiftung Musikleben“. Już w czasie nauki pełniła funkcję koncertmistrza w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie, Międzynarodowej Akademii Młodych Orkiestr w Bayreuth, Młodzieżowej Orkiestry RIAS i Wschodniego Festiwalu Muzycznego w Greensboro.

Jako muzyk orkiestrowy miała okazję grać pod dyrekcją takich wielkich dyrygentów jak Zubin Mehta, Daniel Barenboim, Pierre Boulez i Helmuth Rilling. Od sezonu 2009/2010 Barbara Seifert pełni funkcję głównej II skrzypaczki Państwowej Orkiestrze w Weimarze.

Jakob Tuchscheerer (altówka) otrzymał pierwsze lekcje gry na skrzypcach w wieku sześciu lat w Szkole Muzycznej w Berlin-Pankow. Od 1993 roku uczęszczał do Specjalnego Gimnazjum Muzycznego im. Karola Filipa Emanuel Bacha w Berlinie. W 1997 r. przeniósł się do klasy altówki prof. E. Krügera. W semestrze zimowym 1999/2000 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze, gdzie w 2004 r. uzyskał dyplom. W latach 2000-2009 brał udział w różnych koncertach muzyki kameralnej, w tym w Europejskim Festiwalu Muzycznym w Stuttgarcie. Doświadczenie orkiestrowe zdobywał jako zastępca w Orkiestrze Filharmonii w Jenie, jako uczeń w Staatskapelle Weimar oraz Staatskapelle Berlin (dyrektor muzyczny Daniel Barenboim) oraz w ramach umowy tymczasowej w Orkiestrze Gewandhaus w Lipsku (dyrektor muzyczny Riccardo Chailly). Od października 2010 roku jest głównym altowiolistą Orkiestry Państwowej w Weimarze.

Nassib Ahmadieh (wiolonczela) studiował w latach 1995-2003 w „Conservatoire National Superior Lebanese“ w Libanie. Od 2000 roku jest członkiem West-Eastern Divan Orchestra pod dyrekcją Daniela Barenboima. W latach 2004-2007 kontynuował studia w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze w ramach stypendium Fundacji Barenboim-Said. Był członkiem kilku zespołów kameralnych – np. na „Neue-Musik-Festival“ w Salzburgu i Stuttgarcie oraz na Festiwalu Muzyki Kameralnej w Rohlandseck pod kierunkiem Guya Braunsteina – a także w różnych orkiestrach młodzieżowych – w tym w Młodzieżowej Orkiestrze Mahlera  pod dyrekcją Claudio Abado. Swoje profesjonalne doświadczenie orkiestrowe poszerzał jako pomocnik w teatrach w Weimarze, Gerze i Kassel. W 2007 roku Nassib Ahmadieh otrzymał nagrodę DAAD dla szczególne zaangażowanych studentów zagranicznych. Od 2007 roku regularnie występuje na różnych festiwalach w Niemczech i za granicą. Wraz z Johanną Zmeck zainicjował i zorganizował Festiwal Muzyki Kameralnej w Finsterwalde (zobacz także www.finsterwalder-kammermusik.de).

Pianistka, kameralistka i pedagog Johanna Zmeck jest absolwentką weimarskiego Gimnazjum Muzycznego Schloss Belvedere, ukończyła studia w Wyższej Szkole Muzycznej im. Franciszka Liszta w Weimarze oraz w Wyższej Szkole Muzycznej im. Carla-Marii von Webera w Dreźnie. Koncerty w różnych zespołach muzyki kameralnej zaprowadziły ją poza Niemcy, między innymi na „Beiteddin Festival“ (Liban), Festiwal Muzyki Kameralnej w Brnie (Czechy) i „Mahmovie Festival“ (Dubaj). Wraz z wiolonczelistą Nassibem Ahmadieh zainicjowała i organizuje Festiwal Muzyki Kameralnej w Finsterwalde (zobacz także www.finsterwalder-kammermusik.de). Gościnnie występowała jako pianistka w Saksońskiej Operze Państwowej w Dreźnie, Orkiestrze Filharmonii im. Roberta Schumanna w Chemnitz i Państwowej Filharmonii w Weimarze, a także jako nauczycielka akompaniamentu na Wyższej Szkole Muzycznej w Dreźnie i w Akademii Barenboim-Said w Berlinie. Jest nauczycielką gry na fortepianie w Powiatowej Szkole Muzycznej im. Braci Graun w Elbe-Elster.